U pettirossu taravesu
Sta mani mi sò pisatu di bon’ora. U soli anc’à sorta, è facia u frettu.
In l’urticeddu davant’ à a casa c’era, à mezzu à i fiori, un pettirossu chì ruspava, circhendu di sicuru qualchi varmu à spizzicà.
Dopu s’hè lampatu nant’à ùn pezzu di lardu purcinu frescu che aviu appicatu à une vecchja gabbia.
Mi socu avvicinatu pianu pianu, m’ha vistu, ma ùn ha lacatu di cuntinivà a sò facenda. L’aghju lacatu fà è mi socu alluntanatu un pocu.
L’aghju chjamatu « Beddupettu ». Sara u sò nomu.
Parchi pettirossu ? L’amicu J.P. Fleury scrivi in u so libru chì saria vulendu caccià una spina di u capu di Ghjesu nant’à croci ch’eddu s’hè fertu è u so sangui a culuritu i so piùmi.
Manghjuscula ùn aviù , chi i passeri è capineri s’erani compiù u sacchetu di granaceddi che l’aviu missu in una gabbia apparta appiccata à u tigliolu. Ma mi firmaia d’issi graneddi duri di u cummerciu, chì piaciani à i me trè ghjatti, fatti di robba vacina.
Allora aghju presu ùn maccinedu à caffè, missu drentu una pugnata, l’aghju macinata, è dopu l’aghju missa in una scattula drent’à a gabbia.
Ùn sò s’eddu hà annasatu, mà « Beddupettu » ha capitu che a manghjuscula era pà eddu, chì ùn mumentu dopu, s’avia sciaccatu tuttu.
Allora fà chì s’hè dittu che miritavu una canzuneta pà ringrazia mi :
S’hè vultatu versu mè è s’hè missu à chjuchjulà, chjuruchjuchju, churuchjuchju… cuicuicui …….frisci è bedd’affari… è pò si vultuliava in’arba.
Mi sò alluntanatu, stunatu è cuntentu di veda l’acidduchju cusì beddu è maravigliosu.
Ma dipoì, faciu di manera chì a scatula in a gabbia ùn sichi mai biota, è u pettirossu tutt’i ghjorni veni à manghjà, è mi canta una canzona, in cumpagnìa di tanti capineri chì si campanu anch’eddi.
È po c’hè u me amicu « Mào », u ghjattu di u me vicinanti, chì tutti i ghjorni veni à buscà si qualcosa.
Eddu l’accedi ùn li cerca, chì ùn manca di nudda, Ma ùn si sà mai.
L’aghju avertitu : « Che tu ùn avissi à tuccà à Beddupettu, mi ! »
Ma ùn’aghju paùra chì hè un ghjattu bravu è ancu techju.
Si un ghjornu scuntreti à « Beddupettu », saluteti lu pà mè, tucchetti li a mani è lascià te lu andà.
Un texte vous a plu, il a suscité chez vous de la joie, de l'empathie, de l'intérêt, de la curiosité et vous désirez le dire à l'auteur.e ?
Entamez un dialogue : écrivez-lui à notre adresse nouveaudecameron@albiana.fr, nous lui transmettrons votre message !
